Η υγιής ευχαρίστηση της συντροφιάς τους :τα ζώα συντροφιάς και η ανθρώπινη υγεία-Μελέτες σε θεραπευτήρια

Η υγιής ευχαρίστηση της συντροφιάς τους :τα ζώα συντροφιάς και η ανθρώπινη υγεία

Μελέτες σε θεραπευτήρια

Παρόλο που η ιδέα της θεραπευτικής αξίας των κατοικίδιων για τους ηλικιωμένους ανθρώπους έχει ευρέως διαδεδομένη απήχηση και υποστήριξη από τα μέσα (στο εξωτερικό) , έχουν υπάρξει λίγες επιστημονικές έρευνες που πραγματικά , συνδέουν την παρουσία των ζώων συντροφιάς με αλλαγές στην κατάσταση της σωματικής και πνευματικής υγείας.Σε μια εργασία τους οι Beck & Katcher (1984) ,κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι περισσότερες μελέτες είχαν είτε κανέναν αντίκτυπο ή παρουσίαζαν μόλις μικρά θεραπευτικά οφέλη.Ο σχεδιασμός και η διεξαγωγή επιστημονικά έγκυρης έρευνας παρέμβασης σχετικά με την πιθανή επιρροή των κατοικίδιων στους ηλικιωμένους ανθρώπους που ζούνε σε θεραπευτήρια , είναι εξαιρετικά δύσκολα.Αντίθετα , μια έρευνα που εξετάζει τις φυσιολογικές αντιδράσεις υγιών νεαρών ανθρώπων , είναι ευκολότερο να διεξαχθεί , και δεν έχει τις ηθικές ανησυχίες που εμπεριέχονται στο να δώσει κάτι σε μια ομάδα ηλικιωμένων ανθρώπων αλλά όχι σε μια άλλη.

Ίσως ως συνέπεια αυτής της δυσκολίας , τις τελευταίες δεκαετίες φαίνεται να έχει συμβεί μια αλλαγή στην προσέγγιση έρευνας.Οι ερευνητές έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται πολύ στην κατανόηση του πώς τα κατοικίδια μπορούν να συμβάλουν έμμεσα στην υγεία με το να είναι μέρος ενός θετικού περιβάλλοντος θεραπευτηρίου αντί του πώς τα κατοικίδια μπορούν να συσχετίζονται ανεξάρτητα με τη βελτίωση της υγείας.Μια τέτοια μελέτη (Winkler,Fairnie ,Gericevich &Long ,1989) μελέτησε τον αντίκτυπο ενός ένοικου σκύλου στις κοινωνικές συναναστροφές μεταξύ των ενοίκων και του προσωπικού ενός θεραπευτηρίου και βρήκε ότι η εισαγωγή ενός ένοικου σκύλου ενεργούσε ως καταλύτης για κοινωνική συναναστροφή.Η αυξημένη κοινωνική συμπεριφορά , ωστόσο, ήταν μεσοπρόθεσμη και εξαφανίστηκε μέσα σε τρείς μήνες.Ο Fick (1993) επίσης , μελέτησε τις κοινωνικές συναναστροφές , όμως, μόνο μεταξύ των ενοίκων ενός θεραπευτηρίου σε μια ομάδα επαγγελματικής θεραπείας.Σε αυτή τη μελέτη η παρουσία του σκύλου είχε θετικό αποτέλεσμα ως συμπλήρωμα μιας άλλης θεραπείας και σχετιζόταν με μια σημαντική διαφορά στις προφορικές συναναστροφές (δλδ να μιλάνε περισσότερο μεταξύ τους).

Μια άλλη έρευνα (Hendy , 1987) μελέτησε τα αποτελέσματα των επισκέψεων από κατοικίδια και/ή ανθρώπους και βρήκε ότι , παρόλο που οι ηλικιωμένοι ανταποκρίνονταν καλά στα κατοικίδια είτε ήταν μόνα τους είτε με τους ανθρώπους που τα συνόδευαν , οι συναναστροφές με μόνο τους ανθρώπους σχετίζονταν με το μεγαλύτερο αριθμό θετικών συμπεριφορών των ενοίκων.Παρά τα ευρήματα ότι τα κατοικίδια μόνα τους δεν μπορούν να αλλάξουν κάποις πραγματικότητες των θεραπευτηρίων , οι μελέτες αυτού του είδους κάνουν σημαντικές συνεισφορές στην κατανόηση των καταστάσεων και των περιβάλλοντων στα οποία τα κατοικίδια μπορούν να είναι ωφέλιμα.Τέτοια αποτελέσματα δίνουν έμφαση στη σημασία της εξέτασης πολλαπλών κοινωνικών παραγόντων στο σχεδιασμό περιβάλλοντων θεραπευτηρίων και μπορούν να συμβάλλουν σε βελτιωμένα μοντέλα έρευνας σε μελλοντικές μελέτες.

Παρόλο που είναι δύσκολο να διεξαχθούν επιστημονικές μελέτες σχετικά με τα αποτελέσματα των κατοικίδιων στους ενοίκους θεραπευτηρίων ,μια πρόσφατη νεωτεριστική προσπάθεια του Thomas (1994) δείχνει ότι αυτό είναι δυνατό.

Μελέτες της κοινότητας

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που ζούνε σε ενοικιαζόμενα σπίτια συχνά απαγορεύεται να έχουν ζώα συντροφιάς.Για να δοθεί μια πειστική υπόθεση για αλλαγή στην πολιτική ενοικίασης ,είναι σημαντικό να γίνει έρευνα που αυξάνει την κατανόηση των πιθανών οφελών και της φύσης των σχέσεων μεταξύ των ηλικιωμένων ατόμων και κατπικίδιών τους.Το περιβάλλον των κοινωνικά απομονωμένων ηλικιωμένων γυναικών που ζούνε στο δικό τους σπίτι , ήταν το κέντρο μιας μελέτης φυσιολογιάς(Allen , Gross & Izzo , 1997) όπου παρακολουθούταν η πίεση τηων ανθρώπων σε κατάσταση ηρεμίας , για μια περίοδο πάνω από 6 μήνες.Σε σχέση με τους αντίστοιχους ηλικιωμένους χωρίς κατοικίδια , οι <<ιδιοκτήτες>> κατοικίδιων είχαν σημαντικά χαμηλότερες συστολικές και διαστολικές πιέσεις.Επιπλέον , οι ηλικιωμένοι <<ιδιοκτήτες>> κατοικίδιων με λίγες ανθρώπινες κοινωνικές συναναστροφές, είχαν πίεση εφάμιλλη με αυτή νεαρών γυναικών.Οι συμμετέχοντες είχαν γάτες ή σκύλους και, παρόλο που δεν βρέθηκαν διαφορές ως προς το είδος του ζώου , το δέσιμο με το κατοικίδιο ήταν ένας πολύ σημαντικός παράγων.Το σημαντικό εύρημα εδώ είναι ότι , παρόλο που οι αυξήσεις στην πίεση είναι ένα φυσικό μέρος των γηρατειών , η κοινωνική υποστήριξη που παρέχεται από τους ανθρώπους  και/ή τα κατοικίδια , μπορεί να μετριάσει τις αυξήσεις που σχετίζονται με τα γηρατειά.

Μια άλλη μελέτη σχετικά με την κοινωνία των ηλικιωμένων , μελέτησε τα σπιτικά περιβάλλοντα ηλικιωμένων ανθρώπων με και χωρίς σκύλους ( Dembicki & Anderson,1996).Σε αυτή την μελέτη , βρέθηκε ότι οι <<ιδιοκτήτες>> σκύλων περπατούσαν σημαντικά μεγαλύτερες αποστάσεις από ότι οι μη <<ιδιοκτήτες>>.Επιπλέον , το αυξημένο περπάτημα σχετιζόταν με σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα ορού τριγλυκερίδιων μεταξύ των ηλικιωμένων <<ιδιοκτητών>> κατοικίδιων.Οι συγγραφείς αυτής της μελέτης είναι επαγγελματίες κοινωνικοί λειτουργοί και δηλώνουν ότι στα πλαίσια της ανάπτυξης των ενήλικων και των γειρατειών , η <<ιδιοκτησία>> κατοικίδιων μπορούσε να είναι άλλη μια βοήθεια στο να ζήσουν , η οποία θα πρέπει να ενθαρρύνεται και να βοηθιέται από τα προγράμματα κοινωνικών παροχών της κάθε περιοχής.

O Siegel (1990) σε μελέτη του για τη χρήση της ιατρικής βοήθειας μεταξύ ηλικιωμένων ατόμων με και χωρίς κατοικίδια βρήκε ότι τα άτομα που είχαν κατοικίδια και βίωναν αγχογόνα γεγονότα στη ζωή τους , δήλωναν σημαντικά λιγότερες επαφές με γιατρό από ότι τα άτομα χωρίς κατοικίδια.Οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη δήλωσαν ότι τα κατοικίδιά τους , ιδιαίτερα σκυλιά , τους βοηθούσαν σε στιγμές στρες.Μια άλλη μελέτη της κοινότητας ηλικιωμένων ανθρώπων που ζούσαν σε επαρχιακή περιοχή (Lago , Delayney , Miller & Grill , 1989) έδειξε ότι οι συμπεριφορές προς τα κατοικίδια και την <<ιδιοκτησία>> κατοικίδιων ήταν σημαντικοί προάγγελοι θετικού ηθικού και κατάστασης υγείας.Σε μια δεκάμηνη έρευνα που ακολούθησε σε ενήλικες που είχαν πρόσφατα αποκτήσει ένα κατοικίδιο , ο Serpell (1991) ανέφερε μια μείωση στα μικροπροβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα μετά την απόκτηση του κατοικίδιου.Για τους <<ιδιοκτήτες>> σκύλων ,αυτό το αποτέλεσμα συντηρήθηκε καθόλη τη διάρκεια της μελέτης και δηλώνει ότι τα κατοικίδια μπορεί να επηρεάσουν την αποδοχή του στρες.

Τέλος , σε μια μελέτη του Peretti (1990) , μελετήθηκαν οι δεσμοί φιλίας μεταξύ ηλικιωμένων και των κατοικιδίων τους.Η συλλογή στοιχείων για αυτή την έρευνα έγινε επί  δέκα μήνες και όλοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα πήγαιναν βόλτα τα σκυλιά τους σε ένα δημόσιο πάρκο μεγάλης πόλης.Ένα ανοιχτό ερωτηματολόγιο ρωτούσε για τις προσωπικές συμπεριφορές και τα συναισθήματα προς τα κατοικίδια.Ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό εύρημα ήταν το υψηλό ποσοστό συμμετεχόντων που είπαν ότι τα σκυλιά τους ήταν οι μοναδικοί τους φίλοι (78% άντρες και 67% γυναίκες) , και ότι οι δεσμοί φιλίας που είχαν με τα σκυλιά ήταν τόσο δυνατοί όσο αυτοί που είχαν βιώσει με ανθρώπους.Περιγραφικές απαντήσεις σχετικά με τις σχέσεις με τα σκυλιά εμπίπτουν στους εξής πέντε τομείς :-Συντροφικότητα , -Συναισθηματικός δεσμός , - Χρησιμότητα , - Πίστη και – Καμία διαπραγμάτευση.Η έννοια της φιλίας που περιλαμβάνει καμία διαπραγμάτευση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.Με αυτή , οι απαντώντες στο ερωτηματολόγιο περιέγραφαν την άμεση συναναστροφή που στερείται τεχνητά σχόλια και την κοινωνική ενασχόληση που είναι δυνατή για τα σκυλιά , αλλά όχι για τους ανθρώπους αυτή η μελέτη προσθέτει σε σημαντικό ποσοστό στην κατανόηση και την εκτίμηση της έννοιας των σκύλων στις ζωές των ηλικιωμένων ανθρώπων που συχνά είναι απομονωμένοι.Η μελέτη αυτή ανακάλυψε ότι τα κατοικίδια πληρούσαν τις ψυχολογικές ανάγκες των <<ιδιοκτητών>> τους για δέσιμο και φροντίδα.Παρόλο που η μελέτη δεν χρησιμοποίησε την υγεία ως μέτρο αποτελέσματος , δεδομένου του τι είναι γνωστό για τη σχέση μεταξύ υγείας και κοινωνικής υποστήριξης ,τα ευρήματα είναι σημαντικά.

Karen Allen,School of Medicine , State University of New York at Buffalo