Τί είναι η Θεραπευτική Ιππασία (Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε)

Τι είναι Θεραπευτική Ιππασία; Τι Ιπποθεραπεία;

Η θεραπευτική ιππασία είναι μια αποτελεσματική μέθοδος αποκατάστασης και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Έχει σχεδιαστεί για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ατόμων με ειδικές ανάγκες, χρησιμοποιώντας ένα πολύ ιδιαίτερο θεραπευτικό μέσο, το άλογο.

Προσπαθώντας να δώσουν ακριβώς τι είναι η θεραπευτική ιππασία, αλλά και για διδακτικούς λόγους, οι επιστήμονες που ασχολούνται με αυτήν, την έχουν κατατάξει σε τρεις βασικές περιοχές. Η πρώτη περιοχή είναι της φυσικοθεραπείας και της εργοθεραπείας. Η δεύτερη περιοχή είναι η περιοχή της ειδικής εκπαίδευσης της ψυχολογίας αλλά και του λόγου και η τρίτη περιοχή ασχολείται με την εκπαίδευση ιππασίας, πάντα βέβαια για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Σε κάθε περιοχή, οι θεραπευτές εφαρμόζουν διάφορες μεθόδους θεραπείας, για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία συγκεκριμένα περιστατικά. Για παράδειγμα, μια από τις μεθόδους αυτές και θα λέγαμε το πιο εξειδικευμένο κομμάτι της θεραπευτικής ιππασίας, είναι η Ιπποθεραπεία. Ανήκει στην πρώτη περιοχή και δεν είναι τίποτε άλλο, από φυσικοθεραπεία και εργοθεραπεία με τη βοήθεια του αλόγου, σε παιδιά μικρής ηλικίας (η ομάδα μας ξεκινάει με παιδιά 12 μηνών και άνω), με νευρολογικά προβλήματα.

Η ίδια η Ιπποθεραπεία, έχει και αυτή με τη σειρά της διάφορους τρόπους αντιμετώπισης, πάντα ανάλογα με το περιστατικό. Ένας από τους πιο γνωστούς είναι το Backriding το οποίο εφαρμόζεται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις, κατά την εφαρμογή του οποίου ο θεραπευτής είναι και αυτός πάνω στο άλογο με το παιδί.

Σύντομη ιστορία της Θεραπευτικής Ιππασίας

Η ιδέα της ιππασίας ως θεραπεία ανάγεται στην Αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Αίγυπτο. Στην Αρχαία Ελλάδα ο Ασκληπιός εθεωρείτο ότι έστειλε τα άλογα στους ανθρώπους για να τους θεραπεύουν.

Ο Ιπποκράτης θεωρούσε την ιππασία, ωφέλιμη για τους μύες και τους πνεύμονες. Ο Ξενοφών θεράπευε τους λαβωμένους του στρατιώτες χρησιμοποιώντας το άλογο. Στη σύγχρονη ιστορία, η πρώτη επιστημονική εργασία έγινε το 1870 από τον Γάλλο ιατρό Chassagne στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Έκτοτε έγιναν ορισμένες προσπάθειες κυρίως από φυσικοθεραπευτές και ιατρούς, αλλά αυτός που κατηγοριοποίησε τη θεραπευτική ιππασία και έθεσε τις επιστημονικές βάσεις, ήταν ο Γερμανός Heipertz (1977). Από τότε, σε πολλές χώρες υπάρχουν ομάδες θεραπευτικής ιππασίας, που αποτελούνται από εξειδικευμένους επιστήμονες.

Γιατί το άλογο;

Το άλογο ως μέσο αποκατάστασης, μας δίνει ερεθίσματα έντονα, αλλά ρυθμικά και ελεγχόμενα. Μια σειρά φυσιολογικών προτύπων, που φθάνουν κατευθείαν στον εγκέφαλο, κάτι το οποίο απαιτεί η σύγχρονη αποκατάσταση και αναγκάζει τον ασθενή να ανταποκριθεί (καθοδηγούμενος από τους θεραπευτές), με όλο και περισσότερο φυσιολογικές ανταποκρίσεις. Τ

ην ίδια στιγμή οι ειδικοί θεραπευτές δημιουργούν ή εκμεταλλεύονται μια σειρά άλλων ερεθισμάτων, που έχουν σχέση με τις ασκήσεις που γίνονται, το περιβάλλον, την θεραπευτική ομάδα που συμμετέχει, (στην ομάδα μας εκτός από το άλογο, υπάρχουν δίπλα από το κάθε παιδί ή ενήλικα, και δύο ή τρεις, θεραπευτές), κτλ.

Ουσιαστικά πρόκειται για έναν βομβαρδισμό ερεθισμάτων, που με την βοήθεια των θεραπευτών αναλύονται και επεξεργάζονται από τον εγκέφαλο. Το άλογο είναι ένα σπουδαίο κίνητρο θεραπείας και ένα πολύ σημαντικό μέσο αποκατάστασης.

Ένα ακόμη στοιχείο είναι ότι τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες που συμμετέχουν, λόγω του χώρου (αρένα) και του μέσου (άλογο), που χρησιμοποιούμε δεν αντιμετωπίζουν τις συνεδρίες σαν θεραπεία και έτσι δεν υπάρχει ψυχολογική κούραση ή άρνηση, παρότι η ιππασία είναι μια έντονη θεραπευτική δραστηριότητα. Έτσι οι συνεδρίες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, γιατί εκτός από ένα εξαιρετικά καλό μέσο αποκατάστασης, παράλληλα, έχουμε και ένα ισχυρότατο κίνητρο.

Σε ποιες περιπτώσεις συνιστάται η Θεραπευτική Ιππασία;

Εφαρμόζεται:

• σε μια σειρά νευρολογικών βλαβών (εγκεφαλική παράλυση, μυική δυστροφία, δισχιδής ράχη, βλάβες νωτιαίου μυελού, σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλικό επεισόδιο, τύφλωση, κώφωση, κτλ.),
• σε ορθοπεδικές βλάβες (απουσία ή παραμόρφωση άκρων), σε διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές αλλά και
• δυσκολίες μάθησης (συνδρόμου Down, νοητική υστέρηση, αυτισμός, προβλήματα συμπεριφοράς, κτλ.

Ποια τα οφέλη της Θεραπευτικής Ιππασίας;

Τα οφέλη της είναι πολλά, πάντα ανάλογα με τις ανάγκες του πάσχοντα και τους στόχους που έχουμε θέσει. Αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά:

Προώθηση (όταν δεν υπάρχει), ή βελτίωση της βάδισης,

ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου (μείωση της σπαστικότητας, αύξηση του

τόνου στην υποτονία, ομαλοποίηση στις εναλλαγές τόνου),

βελτίωση της ισορροπίας,

βελτίωση της στάσης και του ελέγχου της κεφαλής,

αύξηση της συμμετρίας του σώματος,

αύξηση του εύρους της κίνησης,

βελτίωση συντονισμού,

εκπαίδευση λεπτής και αδρής κινητικότητας,

βελτίωση της προσοχής (μείωση της απόσπασης),

αύξηση της αντίληψης του σώματος,

βελτίωση της ικανότητας προσανατολισμού,

δραστηριοποίηση, εγρήγορση,

κοινωνικοποίηση, ανάπτυξη ή βελτίωση της επικοινωνίας,

δημιουργία πολυαισθητηριακού περιβάλλοντος,

αυτοπεποίθηση, οριοθέτηση, κτλ.

Από ποιους πρέπει να ασκείται η Θεραπευτική Ιππασία και η Ιπποθεραπεία;

Τα πρώτα χρόνια, συμμετείχαν εθελοντές. Τα τελευταία όμως χρόνια γίνεται κατανοητό ότι είναι μια θεραπεία αποκατάστασης αρκετά πολύπλοκη. Έτσι πρέπει να εφαρμόζεται μόνο από επιστήμονες όπως φυσικοθεραπευτές και εργοθεραπευτές, που είναι απαραίτητα, εξειδικευμένοι και κατάλληλα εκπαιδευμένοι. Στην περίπτωση αυτή τα αποτελέσματα είναι πραγματικά θεαματικά και οι συνεδρίες πραγματοποιούνται χωρίς κανέναν κίνδυνο.

Σε αρκετές μάλιστα χώρες, όπως ΗΠΑ (πολλές Πολιτείες), Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, κτλ., είναι κομμάτι της αποκατάστασης αναγνωρισμένο από το Εθνικό τους Σύστημα Υγείας. Έτσι οι συνεδρίες μέσω των Ασφαλιστικών τους Φορέων, συνταγογραφούνται κανονικά από τους ιατρούς και εφαρμόζονται από εξειδικευμένους, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγους, κτλ., και μόνο από αυτούς.

 

πηγή eethiie.gr

Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε. (Επιστημονική Εταιρεία Θεραπευτικής Ιππασίας και Ιπποθεραπείας Ελλάδας )

Η Επιστημονική Εταιρία Θεραπευτικής Ιππασίας και Ιπποθεραπείας Ελλάδας (Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε.) είναι μια ομάδα αποκατάστασης, που δραστηριοποιείται στον χώρο της θεραπευτικής ιππασίας και ιπποθεραπείας, στον Ιππικό Όμιλο Βαρυμπόμπης και στον Ιππικό Όμιλο Βορείων Προαστίων. Είναι μια από τις λίγες ομάδες στην Ευρώπη, που αποτελείται μόνο από επιστήμονες του χώρου της υγείας (φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγους, λογοθεραπευτές κ.λ.), καθώς φιλοσοφία της είναι ότι: Tο άλογο είναι ένα πολύτιμο μέσο αποκατάστασης και ως εκ τούτου, θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη υπευθυνότητα και σεβασμό.

H ιστορία της Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε.  πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω και η εμπειρία της και η προσφορά της, στο χώρο της αποκατάστασης των παιδιών με ειδικές ανάγκες, είναι πραγματικά πολύ μεγάλες.

Οι θεραπευτές της είναι εγγεγραμμένα μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιπποθεραπευτών και Εκπαιδευτών Θεραπευτικής Ιππασίας (ΠΑ.Σ.Ι.Ε.Θ.Ι.), με τον οποίο συνεργάζεται στενά και έχουν όλοι λάβει ειδική εκπαίδευση και πιστοποίηση, έχοντας εμπειρία πολλών ετών πάνω στο αντικείμενο. Συμμετέχει σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά συνέδρια καταθέτοντας τις δικές της έρευνες. Στην Ελλάδα μέλη της δίνουν συχνά διαλέξεις σε επιστημονικά συνέδρια και επιστημονικές εταιρίες. Κάνει συχνά επιστημονικές εργασίες και εκτός όλων των άλλων, καταβάλλει μια τεράστια προσπάθεια για την ενημέρωση του κοινού, τι είναι θεραπευτική ιππασία και ιπποθεραπεία, πως πρέπει να εφαρμόζεται και από ποιους. Διοργανώνει εκδρομές υψηλά ποιοτικών προδιαγραφών, που περιλαμβάνουν ένα πλήθος από προγράμματα θεραπευτικά, παιδαγωγικά και ψυχαγωγικά.

Τα τελευταία χρόνια, σπουδαίο βήμα είναι και η από κοινού με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ιπποθεραπευτών και Εκπαιδευτών Θεραπευτικής Ιππασίας δημιουργία Σχολής, διετούς φοίτησης, η οποία παρέχει την κατάλληλη εκπαίδευση και πιστοποίηση, σε όλους τους επιστήμονες της αποκατάστασης, που θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με το χώρο.

Τα υψηλά ποιοτικά στάνταρτς, τα οποία έθεσε εξ αρχής, όχι μόνο δεν σταμάτησαν την πορεία της, αλλά παρά τις δυσκολίες τελικά την δυνάμωσαν κιόλας. Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του κόσμου, των γονιών αλλά και της επιστημονικής κοινότητας, λόγω των αποτελεσμάτων τα οποία από την αρχή φάνηκαν, έφτασε στο σημείο, η ομάδα αυτή να περιλαμβάνει πάνω από 100 παιδιά με ειδικές ανάγκες, εκτός από τους ενήλικες και τα ειδικά σχολεία με τα οποία συνεργάζεται, τις οικογένειές τους, οι οποίες τους ακολουθούν σε κάθε τους βήμα και γιατρούς και θεραπευτές, να προτείνουν στα παιδιά που έχουν αναλάβει, να παρακολουθήσουν τα προγράμματα αποκατάστασης τα οποία εφαρμόζει η Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε.

Η φιλοσοφία της Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε., δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη από αυτήν, της αποκατάστασης, στη σύγχρονη θεραπευτική.

Αλλά τι είναι αποκατάσταση;

Αποκατάσταση είναι η προσπάθεια που γίνεται σε ένα άρρωστο ή ανάπηρο άτομο, χρησιμοποιώντας διάφορες ιατρικές ή άλλες εξειδικευμένες τεχνικές, με σκοπό την:

·         Βελτίωση της υγείας του

·         Βελτίωση της ποιότητας ζωής του

·         Αύξηση των δυνατοτήτων του

·         Αυτονομία

Σε κάθε περιστατικό που χρήζει αποκατάστασης, οι στόχοι τους οποίους θέτουνε, δεν είναι πάντα οι ίδιοι, αλλά ανάλογα με την σοβαρότητα του περιστατικού κάθε φορά. Έτσι, είναι προφανές, ότι το κάθε περιστατικό πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα.

Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούνε πάντα την λεγόμενη αξιολόγηση.

Αξιολόγηση είναι η προσπάθεια παρατήρησης, καταγραφής, μελέτης, κτλ, τομέων όπως συμπεριφορά, κίνηση, στάση, επικοινωνία, τρόπος μετακίνησης ή χρησιμοποίησης του σώματος ή των μελών του, κτλ.

Οι τομείς αυτοί είναι δυνατόν να αξιολογούνται μεμονωμένα ή όχι.

Η αξιολόγηση είναι μια πολύπλοκη, συνεχής, δυναμική διαδικασία, η οποία πρέπει να επαναλαμβάνεται σε κάθε συνεδρία.

Αυτή θα τους οδηγήσει στη δημιουργία του σωστού προγράμματος αποκατάστασης και στην επαναξιολόγηση και επαναδημιουργία αυτού.

Για να γίνουν όλα αυτά και μάλιστα σωστά, είναι ευνόητο ότι αυτός που ασχολείται με την θεραπευτική και την αποκατάσταση, είναι απαραίτητο να είναι εξειδικευμένος επιστήμονας στον χώρο της υγείας. Συγκεκριμένα στη Θεραπευτική Ιππασία, οι εμπλεκόμενες επιστήμες είναι επιστήμες υγείας, που ασχολούνται με την αποκατάσταση και συγκεκριμένα: Ιατροί, (όπως Φυσίατροι, Νευρολόγοι, κτλ), Φυσικοθεραπευτές, Εργοθεραπευτές, Λογοθεραπευτές, Ψυχολόγοι, Ειδικοί Παιδαγωγοί, κτλ.

Επίσης αυτοί οι θεραπευτές πρέπει να έχουν εξειδικευτεί σε αυτό.

Κάθε άλλη περίπτωση είναι μια βόλτα με το άλογο, που τις περισσότερες φορές γίνεται και επικίνδυνη.

Στην Ελλάδα δυστυχώς ορισμένοι, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι:

·         δεν είναι γνωστό τι ακριβώς είναι θεραπευτική ιππασία και ιπποθεραπεία και ποιοι πρέπει να την ασκούν και

·         δυστυχώς η θεραπευτική ιππασία και η ιπποθεραπεία, δεν είναι αναγνωρισμένες ακόμα, όπως είναι ήδη, σε πολλές χώρες του εξωτερικού, σαν κομμάτι της αποκατάστασης.

·         απουσία νομικού πλαισίου

προσπαθούν να εισχωρήσουν στο χώρο, μη ξέροντας και οι ίδιοι τι είναι Θεραπευτική Ιππασία και Ιπποθεραπεία. Χρειάζεται λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή και ενημέρωση του κοινού.

Στην ΕΕΘΙΙΕ, κινούμενοι με βάση αξίες και μένοντας πιστοί στους όρκους που έχουνε δώσει όταν αποφοιτήσανε από τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, αποκτήσανε μια και μοναδική λογική και φιλοσοφία. Αυτή που τους λέει, αυτό που κάνουνε, να το κάνουνε καλά. Χωρίς να υπολογίσουνε κόστος, κόπο, προσωπικά συμφέροντα και οτιδήποτε δεν προάγει την βελτίωση της υγείας και της ζωής του ασθενούς.

Με σοβαρότητα και γνώση, με δια βίου εκπαίδευση και αγάπη για αυτό που κάνουνε, με πίστη ότι η Θεραπευτική Ιππασία και η Ιπποθεραπεία, θα βρει το δρόμο της, γιατί έχει πολλά να δώσει. Και βρίσκονται ακόμη στην αρχή.

Η αγάπη για ένα παιδί του οποίου σχεδιάζουνε το πρόγραμμα αποκατάστασης του, πρώτα από όλα σημαίνει για αυτούς σωστά και ποιοτικά προγράμματα θεραπειών, ασφάλεια, βελτίωση, αυτονομία, αυτοεξυπηρέτηση, βάδιση, κτλ. και βέβαια το χαμόγελο του. Αυτό για αυτούς είναι η πληρωμή τους.

 

Πηγή eethiie.gr

Εκστρατεία Ενημέρωσης της SAPT HELLAS

Η SAPT HELLAS μέσω του προγράμματος ''εκστρατεία ενημέρωσης''  πραγματοποιεί δωρεάν επισκέψεις σε σχολεία , με απώτερο σκοπό την μετάδοση γνώσεων στους μικρούς μαθητές και σε όλους τους παρευρισκόμενους.

Εκστρατεία ενημέρωσης της SAPT HELLAS :

Είναι γεγονός ότι το “πρόβλημα” των αδέσποτων σκύλων στην Ελλάδα – που βέβαια δεν έχει δημιουργηθεί από τους σκύλους αλλά από εμάς τους ανθρώπους – έχει προσλάβει τεράστιες διαστάσεις. Εντός εισαγωγικών το “πρόβλημα”, καθώς οι αδέσποτοι σκύλοι αυτοί καθαυτοί δεν αποτελούν πρόβλημα. Πρόβλημα αποτελεί η κατάσταση στην οποία κυκλοφορούν ανάμεσά μας και η άγνοιά μας ως προς το πώς να τους συμπεριφερόμαστε. Είναι πια μέρος της καθημερινότητάς μας, τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά μας συγχρόνως: αδύναμοι, ανεπιθύμητοι, πεινασμένοι και χωρίς οικογένεια - και το παράδοξο εδώ - παρότι όντα από την φύση τους κοινωνικά και, εδώ και χιλιετίες, ανεκτίμητοι σύντροφοι.

Τα πολλά αξιόλογα φιλοζωικά σωματεία που λειτουργούν στην χώρα μας κάνουν ό,τι μπορούν, περισυλλέγοντας, περιθάλποντας, στειρώνοντας και βρίσκοντας οικογένειες σε πολλούς από τους υπάρχοντες αδέσποτους σκύλους. Όμως, αισθανθήκαμε ότι «κάτι» λείπει. Ίσως, λοιπόν, η λύση είναι μια πιο εμπεριστατωμένη προσπάθεια, με προοπτική για το μέλλον και με γνώμονα την παιδεία, διότι, η σημερινή πραγματικότητα παραμένει η ίδια εδώ και πολλά έτη και χαρακτηρίζεται από:

1.	την εγκατάλειψη σκύλων ως συνεχιζόμενη πρακτική από πάρα πολλούς συνανθρώπους μας.
2.	την παράλληλη ανεπάρκεια ελέγχου του πολλαπλασιασμού τους με στειρώσεις, με αποτέλεσμα την συνεχή αύξηση του αριθμού τους.
3.	το φαινόμενο των ημι-ιδιόκτητων σκύλων που κυκλοφορούν σε αγέλες έξω από κατοικίες, λειτουργώντας αμυντικά και φυλάσσοντας, όχι το σπίτι τους, αλλά ολόκληρους δρόμους, σε σχεδόν όλες τις γειτονιές όλης της Ελλάδας.
4.	την παραπάνω πραγματικότητα, συνδυασμένη με την άγνοιά μας για το πώς να συμπεριφερόμαστε σε αυτούς τους σκύλους ώστε να μην προκαλούμε -άθελά μας- την λεγόμενη "επιθετική" συμπεριφορά, η οποία στην ουσία είναι μια καλά συγκαλυμμένη άμυνα και, τέλος,
5.	το φαινόμενο του δεσποζόμενου σκύλου που όμως, λόγω του μεγάλου βαθμού άγνοιάς μας σε σχέση με το τι σημαίνει υπεύθυνη κηδεμονία σκύλου (και όχι απλή ιδιοκτησία σκύλου), είναι συνηθέστερα ένας σκύλος-αντικείμενο, παρατημένος σε μια βεράντα ή σε ένα κήπο δεμένος και μόνος, και με παντελή έλλειψη κοινωνικοποίησης (εδώ δημιουργείται και ένας φαύλος κύκλος του σκύλου που «χωρίς λόγο» δάγκωσε τον ιδιοκτήτη ή μέλος της οικογένειάς του με αποτέλεσμα να εγκαταλείπεται και αυτός στον δρόμο). Και για τις όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, έρχονται τα φώτα της δημοσιότητας που προβάλουν την «επίθεση» σκύλου ή σκύλων σε ανθρώπους, χωρίς κανένα άλλο σχόλιο περί του «γιατί». Αναγνωρίζοντας λοιπόν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή αδέσποτοι, ημι-ιδιόκτητοι και μη επαρκώς κοινωνικοποιημένοι δεσποζόμενοι σκύλοι υπάρχουν, ότι είναι πολλοί, και ότι εμείς οι Έλληνες στην πλειοψηφία μας δεν γνωρίζουμε πώς να τους συμπεριφερθούμε, καταρτίσανε το Πρόγραμμα «Εκστρατεία Ενημέρωσης» για να αναστρέψουνε και την σημερινή, αλλά κυριότερα, την αυριανή κατάσταση. Το πρόγραμμα Σκοπός του προγράμματος αυτού είναι η μετάδοση στα παιδιά βασικών γνώσεων που λείπουν ως επί το πλείστον από την Ελληνική Oικογένεια. Διενεργούνε απολύτως ΔΩΡΕΑΝ επισκέψεις* και ενημερώνουνε τα παιδιά με σκοπό να μην επαναλάβουν την τακτική των προγόνων τους, εξαιτίας της οποίας υπάρχουν σήμερα τόσοι αδέσποτοι σκύλοι. Επισκέπτονται λοιπόν δωρεάν παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, και «περνάνε» στα παιδιά σημαντικά μηνύματα όπως, τι σημαίνει υπεύθυνη ιδιοκτησία σκύλου (=κηδεμονία), ποιες είναι οι ανάγκες του σκύλου, πώς μπορούμε να γνωρίσουμε έναν αδέσποτο ή δεσποζόμενο σκύλο και να τον χαϊδέψουμε, τι πρέπει να προσέχουμε εάν ο σκύλος έχει κάποια δερματική πάθηση, πώς να μην προκαλούμε τα αμυντικά ένστικτα των σκύλων που συναντούμε στον δρόμο, ότι - ως υπεύθυνοι κηδεμόνες σκύλου - πρέπει να στειρώνουμε την σκυλίτσα μας αλλά και όταν πηγαίνουμε βόλτα τον σκύλο μας να συλλέγουμε τις ακαθαρσίες του, κλπ. Το περιεχόμενο της παρουσίασης αυτής (περίπου 15-20 λεπτά της ώρας) υπάρχει βήμα προς βήμα και στο ενημερωτικό φυλλάδιο που διανέμουνε σε όλα τα παιδιά. Και, τότε, έρχεται η ώρα για το κλειδί των παρουσιάσεών  που είναι η -πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα- δύναμη του βιώματος, δηλαδή όχι μόνο μία προφορική γεμάτη οδηγίες παρουσίαση προς τα παιδιά, αλλά και πρακτική εφαρμογή των οδηγιών αυτών, μέσω πρακτικών παραδειγμάτων αλληλεπίδρασης των εθελοντών με τους σκύλους και στην συνέχεια, αλληλεπίδρασης των παιδιών με τους σκύλους που μας συνοδεύουν. Καλούνε λοιπόν τα παιδιά να μιμηθούν τον τρόπο τους με τους σκύλους και, καθ’ όλη τη διάρκεια της γνωριμίας τους, συνεχίζουνε την καθοδήγησή τους και απαντάνε στις ερωτήσεις τους. Οι αντιδράσεις των παιδιών Είναι αλήθεια ότι συναντάνε αρκετά παιδιά που φοβούνται να προσεγγίσουν και ακόμα περισσότερα που «ξέρουν» και έρχονται κοντά, αλλά η συμπεριφορά τους είναι εντελώς ακατάλληλη για την γνωριμία με οποιονδήποτε σκύλο. Τα πρώτα, δεν τα πιέζουνε ποτέ να προσεγγίσουν. Τα αφήνουνε να παρασυρθούν – και παρασύρονται - από το «πνεύμα της ομάδας» των συμμαθητών τους και να πάρουν την απόφαση να γνωρίσουν κάποιον ή όλους τους σκύλους μας. Τα δεύτερα, τα καθοδηγούνε προς την σωστή συμπεριφορά. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το τι γίνεται στα σχολεία που επισκέπτονται. Βλέπουνε την χαρά στα πρόσωπα των παιδιών όταν χαϊδεύουν με τον σωστό τρόπο πια τους σκύλους της Ομάδας Επισκέψεων, αλλά και των δασκάλων τους, που χαίρονται να βλέπουν τα παιδιά να ενημερώνονται, να έρχονται ένα βήμα πιο κοντά στην Φύση και συγχρόνως να περνούν καλά. Για αυτούς, αποτελεί μεγάλη πρόκληση να μάθουνε στα παιδιά ότι όλοι οι σκύλοι δαγκώνουν αν προκληθούν (έμμεσα ή άμεσα) και να αντιστρέψουν το πνεύμα του «δολοφόνου σκύλου» που επικρατεί στην χώρα μας, χωρίς καμία προσπάθεια αιτιολόγησης της συμπεριφοράς του. Πιστεύουνε ότι είναι όχι μόνο πιο σωστό, αλλά και υποχρέωσή μας να φερόμαστε εμείς σωστά προς τους σκύλους και όχι να απαιτούμε την «καλή» τους συμπεριφορά, όταν όλα τα «επεισόδια» της ζωής τους διαδραματίζονται - προκειμένου για δεσποζόμενους σκύλους - σε μια … ταράτσα ή σε έναν κήπο και μάλιστα πολλές φορές δεμένοι, ή - προκειμένου για αδέσποτους - στο δρόμο, άσιτοι, ασθενείς και κακοποιημένοι ή κυνηγημένοι πολλές φορές από τον άνθρωπο. Σίγουρα η ανταμοιβή όλων των εθελοντών της SAPT HELLAS,- το λέω γιατί ήμουν κι εγώ εθελόντρια- είναι το χαμόγελο των παιδιών.Παρατηρείς όλα αυτά τα παιδιά που έρχονται σ'επαφή με τους τετράποδους φίλους μας και καταλαβαίνεις πόσο χαίρονται να χαιδεύουν τους σκύλους, να παίζουν μαζί τους και να τους στέλνουν φιλάκια.Αυτή η βιωματική δραστηριότητα είναι για αυτά (είτε πρόκειται για παιδιά με ιδιαιτερότητες είτε όχι) κάτι το ξεχωριστό.Δεν είναι μια στείρα γνώση μέσα από ένα βιβλίο ή μια εικόνα , είναι ένα βίωμα , μια εμπειρία που τη ζουν.Κάποια απ'αυτά τα παιδιά έχουν κάποιο ζωάκι σπίτι τους και γνωρίζουν κάποια πράγματα γύρω απ'τη φροντίδα ενός ζώου , κάποια άλλα όμως δεν είχαν ποτέ ζωάκι και δεν είναι ενημερωμένα , μπορεί στην αρχή να φανούν κάπως διστακτικά όταν έρθουν σ'επαφή με τους σκύλους αλλά σιγά-σιγά εξοικειώνονται.     πηγή sapt.gr

Ο Σκύλος - Οδηγός Τυφλών ( Σχολή Λάρα )

Οι σκύλοι–οδηγοί τυφλών είναι άριστα εκπαιδευμένα ζώα που χρησιμοποιούνται από άτομα με τύφλωση ή μειωμένη όραση προκειμένου να τους οδηγούν παντού και με σχετική ασφάλεια. Μπορείτε να διαβάσετε τον κώδικα συμπεριφοράς για τη συμπεριφορά που οφείλουμε να έχουμε απέναντι στο σκύλο-οδηγό ή να μάθετε μέσω των παρακάτω ερωτήσεων κάποια βασικά πράγματα για αυτούς:

Ποιο κουτάβι θα γίνει οδηγός

Τα κουτάβια που προορίζονται για αυτή τη δουλειά ελέγχονται αυστηρά και συνήθως προέρχονται από ειδικευμένα προγράμματα εκτροφής. Πρέπει να έχουν υψηλή νοημοσύνη, αντιληπτικότητα και ιδιοσυγκρασία. Να είναι ήρεμα, κοινωνικά και να θέλουν να προσφέρουν στον άνθρωπο. Σε ηλικία 1,5 ετών, ελέγχονται επίσης και για δυσπλασία στα ίσχυα.

Φυλές σκύλων που γίνονται οδηγοί-τυφλών

Τα Labrador – Retriever

Κλασσική, ανθεκτική φυλή εργασίας και ίσως η δημοφιλέστερη φυλή που υπηρετεί τυφλούς, είναι τα Labrador – Retriever. Πρόκειται για ιδιαίτερα χαρισματικά ζώα. Ήρεμα, έξυπνα, κοινωνικά και ευρηματικά τα Labrador – Retriever έχουν υψηλότατα ποσοστά συναισθηματικής νοημοσύνης και μηδαμινό συντελεστή επικινδυνότητας. Το δεύτερο προσωνύμιο της φυλής τους, η λέξη «Retriever» από το αγγλικό ρήμα «to retrieve«, σημαίνει «ανάνηψη, επαναφορά«. Παραπέμπει στο ένστικτό τους να ανασύρουν αντικείμενα από το νερό, αλλά και στην ιδιότητά τους να επαναφέρουν το άτομο στην φυσιολογική του κατάσταση. Η εμφάνιση της φυλής χρονολογείται στα τέλη του 18ου αιώνα στον παγωμένο κόλπο του Labrador στον Καναδά, όπου μάζευαν τα δίκτυα των ψαράδων και μετέφεραν μηνύματα στα πλοία. Γι' αυτό τα Labrador αγαπούν υπερβολικά το νερό και είναι δεινοί κολυμβητές. Για πολλούς τα Labrador – Retriever αποτελούν το κλασσικό πρότυπο του σκύλου.

Οι Γερμανικοί Ποιμενικοί

Η φυλή δημιουργήθηκε στη Γερμανία τον 19ο αιώνα από τον Max Von Stephanitz, που έμεινε γνωστός ως ο πατέρας του Γερμανικού Ποιμενικού. Ζώα αφοσιωμένα, στιβαρά, αγέρωχα με κλασσική ομορφιά και χάρη, αποτελούν το πρότυπο του εργατικού σκύλου. Ο Γερμανικός Ποιμενικός ήταν η πρώτη φυλή που χρησιμοποιήθηκε σαν σκύλος-οδηγός τυφλού το 1945, όταν μερικοί εκπρόσωποί της εκπαιδεύθηκαν από Γερμανούς αξιωματικούς προκειμένου να βοηθήσουν τους τραυματίες πολέμου που είχαν χάσει την όρασή τους. Το πανέξυπνο μυαλό και η προσαρμοστικότητα τους, σε συνδυασμό με τη δύναμη και την ανθεκτικότητά τους, τα καθιστούν σαν τα ιδανικά σκυλιά εργασίας. Αγαπούν υπερβολικά τους ανθρώπους και είναι έτοιμα να δείξουν αφοσίωση ανά πάσα στιγμή, ρισκάροντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.

Τα Γιγαντιαία Κανίς

Η φυλή των Κανίς έχει ιστορία εκατοντάδων χρόνων. Σήμερα δίνει τρεις εκπροσώπους: το Γιγαντιαίο Κανίς, το Κανίς Μινιατούρα και το Κανίς Τοy, εκ των οποίων ο αρχαιότερος είναι το Γιγαντιαίο Κανίς. Τα κανίς αναπτύχθηκαν πρωταρχικά σαν υδρόβια σκυλιά προκειμένου να ανασύρουν διάφορα αντικείμενα που έπεφταν στο νερό, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής παιχνιδιών. Με τον καιρό αγαπήθηκαν από όλες τις κοινωνικές τάξεις και αυτό σε συνάρτηση με την ποικιλία των εργασιών που διεκπεραίωναν, τους έδωσε μεγάλο εύρος συναισθημάτων και ικανοτήτων, κάνοντάς τα δημοφιλή σαν σκυλιά εργασίας αλλά και συντροφιάς. Τα κανίς είναι σκυλιά όλο χάρη. Δραστήρια, περίεργα και ενεργητικά. Τους αρέσει το παιχνίδι, αγαπούν υπερβολικά τη ζωή και έχουν μια καυστική αίσθηση του χιούμορ. Βαθιά αφοσιωμένα στο αφεντικό τους, επηρεάζονται εύκολα από τα συναισθήματά και τη συμπεριφορά του.

Τα LabraPoodle

Τα LabraPoodle είναι σκυλιά που προέρχονται από διασταυρώσεις Λαμπραντόρ και Γιγαντιαίων Κανίς με τις οποίες επιδιώχθηκε η διατήρηση των θετικών ιδιοτήτων και των δύο φυλών. Είναι φιλικά, έξυπνα, αλλά και πολύ ενεργητικά, γεγονός που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή κατά την εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες σχολές σκύλων-οδηγών τυφλών χρησιμοποιούν τα LabraPoodle.

Τα Golden Retriever

Tα Golden-Retriever ανήκουν στην ίδια συνομοταξία με τα Labrador-Retriever. Αναπτύχθηκαν στην Αγγλία τον 19ο αιώνα από τον Λόρδο Tweedmouth, που ήθελε σκυλιά έξυπνα, ευγενικά με εξαίρετες κυνηγετικές και κολυμβητικές ικανότητες. Τα Golden-Retriever αποτελούν έναν εξαίρετο συνδυασμό ομορφιάς και εξυπνάδας. Είναι σκυλιά μεγαλόσωμα, ενεργητικά με ξανθό μακρύ τρίχωμα και γλυκό πρόσωπο που μοιάζει σαν να χαμογελά. Αποτελούν μια από τις δημοφιλέστερες ράτσες συντροφιάς. Είναι φιλικά προς όλους, εξαιρετικά υπομονετικά με τα παιδιά και ήρεμα. Αντιδρούν έντονα στη βία και την άσχημη συμπεριφορά, εκδηλώνοντας επιθετικές και καταστροφικές τάσεις.

Τα Κόλεϊ

Ευγενικά και περήφανα τα Κόλεϊ, χρησίμευαν αρχικά ως τσοπανόσκυλα. Εντυπωσιάζουν με την επιβλητική κορμοστασιά τους. Η χιονόλευκη μακριά τους γούνα, που καλύπτει το μπροστινό μέρος του σώματος, συνδυάζεται τόσο όμορφα με το ζεστό μελί χρώμα που έχει το υπόλοιπο κορμί τους. Το κεφάλι τους, μοιάζει με της αλεπούς και τα μάτια τους είναι μικρά, καστανά. Επιδεικνύουν εξυπνάδα, κοινωνικότητα, υπομονή και μια αγέρωχη κομψότητα.

Ποιος μπορεί να πάρει έναν σκύλο-οδηγό τυφλών;

Σκύλο-Οδηγό μπορεί να αποκτήσει όποιο άτομο είναι νομικά τυφλό ή με μειωμένη όραση, είναι πάνω από 18 ετών, γνωρίζει άριστη κινητικότητα με το λευκό μπαστούνι, είναι εκπαιδευμένο στις δεξιότητες καθημερινής διαβίωσης, εξοικειωμένο με τα ζώα και ζει αυτόνομα ή ανεξάρτητα.

Αναλυτικότερα, το ηλικιακό όριο των 18 ετών τίθεται προκειμένου το άτομο να είναι ώριμο, να έχει συνείδηση του εαυτού του και των ορίων του, να είναι ανεξάρτητο, να μπορεί να φροντίσει τον σκύλο και να γνωρίζει κινητικότητα και προσανατολισμό. O μελλοντικός χειριστής πρέπει να έχει σωστή σωματική στάση, αυτοπεποίθηση, αυτοκυριαρχία και ικανότητα χειρισμού περιπτώσεων ανυπακοής του ζώου, αλλά και ανάρμοστης συμπεριφοράς των ανθρώπων. Η εκπαίδευση ενός παιδιού με την προοπτική να αποκτήσει έναν σκύλο–οδηγό στο μέλλον μπορεί να αρχίσει νωρίτερα έτσι ώστε, όταν φτάσει στην κατάλληλη ηλικία να κατέχει το μέγιστο επίπεδο κινητικότητας και ανεξαρτησίας που απαιτείται για να είναι σε θέση να συνεργαστεί με έναν τέτοιο σκύλο.

Ποιά τα καθήκοντα ενός χειριστή σκύλου-οδηγού τυφλών;

Ο σκύλος-οδηγός είναι ένα έμβιο ον που χρειάζεται προσοχή και φροντίδα. Από την στιγμή που κάποιος γίνεται χειριστής σκύλου–οδηγού, καθίσταται ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τη σωστή διαβίωση του ζώου και πρέπει να καλύπτει όλα τα έξοδα διατροφής και κτηνιατρικής του περίθαλψης. Ο σκύλος-οδηγός πρέπει να βγαίνει βόλτα τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα ώστε να τρέξει και να παίξει σαν φυσιολογικός σκύλος. Ζει μέσα στο σπίτι και όχι έξω στον κήπο. Χρειάζεται καθημερινό καλλωπισμό για να είναι ευπρόσδεκτος στα δημόσια μέρη και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως επιτάσσει η Ευρωπαική και Εθνική νομοθεσία. Ο χειριστής οφείλει να ακολουθεί αυστηρά την εκπαιδευτική ρουτίνα του σκύλου-οδηγού. Τέλος, απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε μορφής σωματικής ή / και ψυχολογικής βίας επάνω σε έναν σκύλο-οδηγό.

Ποιά τα πλεονεκτήματα ενός σκύλου-οδηγού τυφλών;

Οι σκύλοι-οδηγοί είναι προσεκτικοί στη δουλειά τους και αφοσιωμένοι. Ένα άτομο με τύφλωση που συνοδεύεται από έναν τέτοιο σκύλο θα περάσει με ευκολία ανάμεσα από τον κόσμο και θα μπορέσει να εντοπίσει εύκολα μια διάβαση ή μια πόρτα. Σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύει να ξεφύγει από την πορεία του, να χτυπήσει επάνω σε κάποιο εμπόδιο, να τραυματιστεί από τα αυτοκίνητα, να πέσει επάνω σε έναν άνθρωπο, στο έδαφος ή από τις σκάλες. Ο σκύλος-οδηγός γίνεται εύκολα διακριτός από το πλήθος που παραμερίζει. Επίσης εντοπίζει εμπόδια που δύσκολα γίνονται αντιληπτά με την χρήση του λευκού μπαστουνιού όπως αμυχές στο κράσπεδο, χαμηλά μπαλκόνια και σκαλωσιές. Προσφέρει και κοινωνικό έργο αφού αποτελεί ένα δυνατό ερέθισμα για μία ωραία κουβέντα στο δρόμο, ή ακόμη και για καινούργιες γνωριμίες. Το άτομο δένεται με το σκυλί που το βοηθά και νιώθει απεριόριστη αγάπη. Γνωρίζει πως με τη βοήθειά του δεν κινδυνεύει όταν βγει στο δρόμο και έτσι αποκτά περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Ποιά τα μειονεκτήματα ενός σκύλου-οδηγού τυφλών;

Η εκπαίδευση, χορήγηση και χρήση ενός σκύλου-οδηγού τυφλών απαιτεί χρόνο, κόπο και χρήμα. Επομένως δεν πρόκειται για μία αστεία υπόθεση! Οι ενδιαφερόμενοι χειριστές οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως ο σκύλος-οδηγός δεν είναι ένα άψυχο και αντικαταστάσιμο εργαλείο όπως είναι το λευκό μπαστούνι. Απαιτεί φροντίδα, υπευθυνότητα, αφοσίωση. Ο τυφλός χειριστής δεν πρέπει να εγκαταλείπει το σκύλο του όταν προκύπτουν διακοπές, ταξίδια, υποχρεώσεις, παρά μόνο σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο σκύλος-οδηγός δεν παύει να είναι ένα ζώο. Αυτό σημαίνει ότι, όσο καλά εκπαιδευμένος και αν είναι, υπάρχει πάντα περίπτωση να αντιδράσει αναπάντεχα. Για το λόγο αυτό, ο τυφλός-χειριστής πρέπει να είναι σε ετοιμότητα. Οφείλει να είναι ήρεμος, ψύχραιμος και να μην ξεχνάει ποτέ ότι ο σκύλος είναι ένα ανυπεράσπιστο ζώο ενώ αυτός ένας άνθρωπος. Ο σκύλος-οδηγός δεν είναι ρομπότ. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει έναν άνθρωπο εάν εκείνος δε γνωρίζει που ακριβώς επιθυμεί να πάει. Τέλος, η ποιότητα εργασίας του σκύλου-οδηγού, εξαρτάται εξ΄ ολοκλήρου από τον τρόπο που τον χειρίζεται ο άνθρωπος.

 

 

πηγή laraguidedogs.gr

ΚΕ.Θ.Ι.Σ (Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών)

Το ΚΕ.Θ.Ι.Σ (Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών) είναι ΜΚΟ με έδρα το Ν.Σκοπό Σερρών.Πρωταγωνιστής σαυτή τη προσπάθεια είναι το άλογο.Μέσω της κίνησής του μεταφέρει, νευρομυικά στον αναβάτη με αναπηρία, φυσιολογικά πρότυπα βάδισης.Βελτιώνεται ο συντονισμός των κινήσεων , η ισορροπία , ο μυικός τόνος και η ψυχολογία του αναβάτη.Στο κέντρο αυτό πλησίασαν τη φύση και το άλογο γιατί με την ιππασία εναρμονίζονται σώμα , ψυχή και μυαλό.

Είναι το δεύτερο κέντρο θεραπευτικής ιππασίας στην Ελλάδα και το μοναδικό στη Βόρεια Ελλάδα.Εδρεύει σε εγκαταστάσεις που πληρούν υψηλές Ευρωπαικές προδιαγραφές.Το Σεπτέμβρη του 2007 ξεκίνησε η λειτουργία του Κέντρου.

Οι ιδρυτές και εργαζόμενοι (όλοι εθελοντές) είναι φυσιοθεραπευτές , ψυχολόγοι, γυμναστές με ειδίκευση στη θεραπευτική ιππασία.Στην ομάδα αυτή βέβαια χωράνε όλοι , υπάρχει ρόλος για όλους όσους επιθυμούν να συμμετέχουν.

Οι δραστηριότητες όμως της θεραπευτικής ιππασίας στις Σέρρες, άρχισαν πριν ακόμη από τη σύσταση του ΚΕ.Θ.Ι.Σ., το 2002, στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Σερρών, όταν εξειδικεύτηκε στη Σουηδία η  Πρόεδρος και εμπνευστής του Κέντρου, φυσιοθεραπεύτρια εξειδικευμένη στον αυτισμό και στην εγκεφαλική παράλυση, υπάλληλος Υπ. Παιδείας και συγκεκριμένα φυσιοθεραπεύτρια του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.Σερρών (σχολείο- εργαστήριο για Α.Μ.Ε.Α. μέχρι 23 χρονών).

Με τη σύσταση του Συλλόγου αυτού – Κέντρου, το 2005, σε συνεργασία με τον Δήμο Στρυμόνα (όμορος Δήμος με τον Δήμο Σερρών), τους  παραχωρήθηκαν 12 στρέμματα γης για την ανάπτυξη του Κέντρου .

Με χορηγίες εντοπίων, ατόμων και επιχειρήσεων έχουν γίνει κάποια έργα υποδομής (ειδικός στίβος, στάβλος για τρία άλογα, μια αποθήκη εξοπλισμού των αλόγων και ζωοτροφών, ένα μικρό σπιτάκι για την διαμονή των συνοδών των παιδιών ενώ διαρκεί η συνεδρία , και ένας χώρος που φιλοξενεί διάφορα κατοικίδια, με τα οποία μαθαίνουν να ασχολούνται τα παιδιά (κυρίως τα αυτιστικά).

Εκπονήθηκε στις εγκαταστάσεις τους ένα πιλοτικό πρόγραμμα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Βόλου, με θέμα την επαγγελματική εκπαίδευση ενός ατόμου με αυτισμό στο ρόλο του σταβλίτη, με άριστα αποτελέσματα και παρουσίαση αυτής της προσπάθειας στο παγκόσμιο συνέδριο ιπποθεραπείας στο Munster της Γερμανίας τον Αύγουστο του 2009.

 

 Στους παγκόσμιους αγώνες των Special Olympics, 3 Σερραίοι αθλητές ιππασίας με αναπηρία, αντιπροσωπεύοντας την Ελλάδα, κέρδισαν 4 χάλκινα μετάλλια!!!!!!

Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί στο ΚΕ.Θ.Ι.Σ. 3 σεμινάρια ιπποθεραπείας που αφορούν φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και λογοθεραπευτές.

Ο Δήμος Στρυμόνα και οι άνθρωποί του, αντιλαμβανόμενοι ότι το Κέντρο  θα είναι ένας θεραπευτικός πόλος έλξης για την ευρύτερη περιοχή, κατασκεύασε κλειστό στίβο για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες της περιοχής που είναι εμπόδιο για την διεξαγωγή των συνεδριών, που άλλως θα χάνονταν.

Τα τηλεφωνήματα που δέχονται σχεδόν καθημερινά από διάφορα μέρη της Ελλάδας(κυρίως της Βορείου Ελλάδας) από άτομα με ειδικές ανάγκες ή και ομάδες ατόμων που επιθυμούν να τους επισκεφθούν αποτελούν μέρος της επιχειρηματολογίας τους για την αναγκαιότητα της εύρυθμης λειτουργίας του κέντρου.

Παρέχουνε  θεραπεία σε παιδιά και ενήλικες με εγκεφαλική παράλυση, σκλήρυνση κατά πλάκας, παθήσεις Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, αυτισμό, νοητική υστέρηση κλπ.Τους  επισκέπτονται από Δράμα, Ξάνθη, Ορεστιάδα, Κατερίνη, Βέροια, Θεσσαλονίκη και Καστοριά.

Οι γονείς κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους!! Εμπιστεύονται  τους ειδικούς και η ευθύνη τους είναι μεγάλη.

Η θεραπευτική ομάδα προσφέρει εθελοντική εργασία και αποτελείται από μια εξειδικευμένη ιπποθεραπεύτρια, μια φυσιοθεραπεύτρια ειδικευόμενη στην ιπποθεραπεία, μια γυμνάστρια ειδικευμένη στον αυτισμό, έναν γυμναστή με εμπειρία στα ΑΜΕΑ και μια ψυχολόγο – προπονήτρια –εκπαιδεύτρια.

Ο μοναδικός επί μισθώ είναι ο σταβλίτης που έχει και τη γενική φροντίδα του ΚΕ.Θ.Ι.Σ.

Το Κέντρο  λειτουργεί ανταποδοτικά και μπορούν να εκπαιδευτούν στην ιππασία και άτομα χωρίς κάποιο πρόβλημα, πράγμα που αποσκοπεί και στην ενσωμάτωση των Α.Μ.Ε.Α. Προάγονται προγράμματα σεβασμού προς το περιβάλλον, η φιλοζωία, και γενικά πολιτισμού και επιμόρφωσης.

Το βάδισμα του αλόγου μοιάζει πολύ με αυτό του ανθρώπου και έτσι μεταφέρονται νευρομυϊκά στον αναβάτη με αναπηρία, φυσιολογικά πρότυπα βάδισης. Τα πόδια του αλόγου είναι η προέκταση του δικού του σώματος.

Τα οφέλη είναι σωματικά, ψυχολογικά, κοινωνικά. Με τα προγράμματα θεραπευτικής ιππασίας, πλησιάσανε τη φύση, ήρθανε  κοντά στο άλογο γιατί με την ιππασία εναρμονίζονται σώμα, ψυχή και μυαλό…

 

 

 

 

πηγή kethis.gr

ΕΛΕΘΙΠ(Ελληνική Εταιρεία Θεραπευτικής Ιππασίας)

Η Ελληνική Εταιρία Θεραπευτικής Ιππασίας (ΕΛ.Ε.Θ.ΙΠ.) είναι ένας μη κερδοσκοπικός φορέας με σκοπό την παροχή υπηρεσιών Ιπποθεραπείας, Εκπαιδευτικής θεραπευτικής Ιππασίας καθώς και Αθλητικής Ιππασίας σε παιδιά και ενήλικες με ιδιαιτερότητες. Συνεργάζεται τα τελευταία εννέα χρόνια με τρεις ιππικούς ομίλους στην περιοχή της Αττικής (Μαρούσι, Κορωπί, Μαραθώνας).
Η ΕΛΕΘΙΠ διαθέτει πλήρως καταρτισμένους ειδικούς, όπως φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγο, εκπαιδευτές αθλητικής ιππασίας και ειδικούς παιδαγωγούς. Τα άλογα που παίρνουν μέρος στα προγράμματα είναι εκπαιδευμένα και φιλικά.
 Η συμβολή του αλόγου ως θεραπευτικό μέσο έχει στόχο την ανάπτυξη ικανοτήτων από το παιδί, οι οποίες στη συνέχεια εξελίσσονται σε δεξιότητες, διευκολύνοντας την καθημερινότητά του και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής του. Η θεραπευτική ιππασία μπορεί να βοηθήσει άτομα με ΔΕΠΥ, κινητική ανωριμότητα, αυτισμό, νοητική υστέρηση, εγκεφαλική παράλυση, άλλες διαταραχές της ανάπτυξης (σύνδρομα) κ.ά..
Απλά και συνοπτικά, θα λέγαμε πως η συγκεκριμένη παρέμβαση εμπλέκει το άλογο και τη ζωή του στη θεραπεία με τρόπο μοναδικό, δίχως το παιδί να αντιλαμβάνεται πόσο το επηρεάζει. Τα διάφορα μέσα παρέμβασης που χρησιμοποιούμε σε άλλες παρεμβάσεις – όπως μπάλες, ρολά, κούνιες, βούρτσες, παζλ, βιβλία, κτλ. - έχουν δώσει τη θέση τους στο κινούμενο και φιλικό αυτό ζώο. Η θεραπευτική ιππασία με τις διάφορες μορφές της έρχεται να δώσει μία άλλη "οδό" ειδικής μάθησης, αποκατάστασης και καλύτερης δυνατής διαχείρισης του δυναμικού των παιδιών.
Το άλογο μεταδίδει 110 κινήσεις ανά λεπτό στο σώμα του αναβάτη του ενώ ταυτόχρονα γίνεται συνθεραπευτής στο έργο των ειδικών. Τα αποτελέσματα της μεθόδου αφορούν τη βελτίωση ελέγχου κεφαλής και κορμού, την ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου, την οριοθέτηση και την αύξηση της συγκέντρωσης, τη βελτίωση του συντονισμού, την ενθάρρυνση του λόγου και της επικοινωνίας καθώς και την κοινωνικοποίηση.
Υπηρεσίες

• Ιπποθεραπεία
• Ειδική εκπαίδευση
• Αθλητισμός
• Ιππικοί αγώνες για άτομα με αναπηρία
• Έρευνα
• Μεταπτυχιακή εκπαίδευση επαγγελματιών υγείας σε συνεργασία με το Pensylvania Council on Therapeutic Horsemanship
• Επισκέψεις σε σχολεία και άλλους φορείς
• Οργάνωση εκδηλώσεων

Οι υπηρεσίες του ΕΛΕΘΙΠ απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας από 2 ετών και άνω καθώς και σε ενήλικες. Οι εκπαιδευτές είναι εξειδικευμένοι στο έργο τους και τα άλογα εκπαιδευμένα. Οι συνεδρίες είναι ατομικές και ομαδικές.
Συνεργαζόμενοι φορείς με την Ελληνική Εταιρία Θεραπευτικής Ιππασίας:

• Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας (ΕΟΙ)
• Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιππασίας (FEI)
• Special Olympics Hellas
• Διεθνής Ομοσπονδία Θεραπευτικής Ιππασίας (HETI)
• Pennsylvania Council on Therapeutic Horsemanship (PACTH)

πηγή elethip.gr

 

Ο Ηρωάς του

Σίγουρα, το σκυλί σας κρατά τους γείτονες μακρυά σας στην είσοδο της πολυκατοικίας , αλλά θα σας έσωζε ποτέ από μια σφαίρα ;

O Osmar Persisco από το Garibaldi της Βραζιλίας, γνωρίζει ότι η απάντηση είναι <<ναι>>,αφού ο σκύλος του Max πήδηξε για να τον υπερασπιστεί από οπλισμένους ληστές ,λαμβάνοντας τρεις σφαίρες στο σώμα του και το ποδαράκι του.

Ο Persisco είχε παρκάρει το αυτοκίντητό του κοντά στο αγαπημένο πάρκο του Max ,όπου καθημερινά τον πήγαινε βόλτα, όταν δύο ένοπλοι ληστές τον πλησίασαν και ζήτησαν τα κλειδιά του αυτοκινήτου του.

Ο Persisco αντιστάθηκε και οι ληστές δεν δίστασαν να τον πυροβολήσουν, τραυματίζοντας ευτυχώς ελαφρά τον 47χρονο άνδρα στο μέτωπο.

Τότε είναι που ο Max έχασε την ψυχραιμία του.

<<Είδε το αίμα και έγινε 'εξω φρενών>>, είπε ο Persisco στην βραζιλιάνικη εφημερίδα Globo.''Έφυγε σαν πύραυλος να επιτεθεί στους κλέφτες.Ένας από αυτούς έτρεξε μακρυά αμέσως , έτσι ο Max επιτέθηκε στον άλλο.Για να υπερασπιστεί τον εαυτό του , ο κλέφτης κατέληξε να πυροβολεί τον Max εξ'επαφής.''Ο Max ανέτρεψε την επίθεση και μου έσωσε τη ζωή'' δηλώνει συγκινημένος ο Persisco.
Ο Max χτυπήθηκε δύο φορές στο στήθος του και μια φορά στο πόδι του, αλλά δεν έχασε το θάρρος του και έδιωξε τρομαγμένους τους 2 κλέφτες.
Ο Persisco έσπευσε να μεταφέρει το ηρωικό κατοικίδιό του στον κτηνίατρο απ'όπου το είχε υιοθετήσει τρία χρόνια νωρίτερα. Ο Max σύμφωνα με τον κτηνίατρό του ,θα αποκατασταθεί πλήρως από τα τράυματά του.''Αν δεν είχα δίπλα μου τον Max, θα με είχαν σκοτώσει'', δηλώνει ο Persisco στις εφημερίδες.
''Είναι ο ήρωάς μου''!


πηγή ipet.gr