Τί είναι η Θεραπευτική Ιππασία (Ε.Ε.Θ.Ι.Ι.Ε)

Τι είναι Θεραπευτική Ιππασία; Τι Ιπποθεραπεία;

Η θεραπευτική ιππασία είναι μια αποτελεσματική μέθοδος αποκατάστασης και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Έχει σχεδιαστεί για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ατόμων με ειδικές ανάγκες, χρησιμοποιώντας ένα πολύ ιδιαίτερο θεραπευτικό μέσο, το άλογο.

Προσπαθώντας να δώσουν ακριβώς τι είναι η θεραπευτική ιππασία, αλλά και για διδακτικούς λόγους, οι επιστήμονες που ασχολούνται με αυτήν, την έχουν κατατάξει σε τρεις βασικές περιοχές. Η πρώτη περιοχή είναι της φυσικοθεραπείας και της εργοθεραπείας. Η δεύτερη περιοχή είναι η περιοχή της ειδικής εκπαίδευσης της ψυχολογίας αλλά και του λόγου και η τρίτη περιοχή ασχολείται με την εκπαίδευση ιππασίας, πάντα βέβαια για άτομα με ειδικές ανάγκες.

Σε κάθε περιοχή, οι θεραπευτές εφαρμόζουν διάφορες μεθόδους θεραπείας, για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία συγκεκριμένα περιστατικά. Για παράδειγμα, μια από τις μεθόδους αυτές και θα λέγαμε το πιο εξειδικευμένο κομμάτι της θεραπευτικής ιππασίας, είναι η Ιπποθεραπεία. Ανήκει στην πρώτη περιοχή και δεν είναι τίποτε άλλο, από φυσικοθεραπεία και εργοθεραπεία με τη βοήθεια του αλόγου, σε παιδιά μικρής ηλικίας (η ομάδα μας ξεκινάει με παιδιά 12 μηνών και άνω), με νευρολογικά προβλήματα.

Η ίδια η Ιπποθεραπεία, έχει και αυτή με τη σειρά της διάφορους τρόπους αντιμετώπισης, πάντα ανάλογα με το περιστατικό. Ένας από τους πιο γνωστούς είναι το Backriding το οποίο εφαρμόζεται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις, κατά την εφαρμογή του οποίου ο θεραπευτής είναι και αυτός πάνω στο άλογο με το παιδί.

Σύντομη ιστορία της Θεραπευτικής Ιππασίας

Η ιδέα της ιππασίας ως θεραπεία ανάγεται στην Αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Αίγυπτο. Στην Αρχαία Ελλάδα ο Ασκληπιός εθεωρείτο ότι έστειλε τα άλογα στους ανθρώπους για να τους θεραπεύουν.

Ο Ιπποκράτης θεωρούσε την ιππασία, ωφέλιμη για τους μύες και τους πνεύμονες. Ο Ξενοφών θεράπευε τους λαβωμένους του στρατιώτες χρησιμοποιώντας το άλογο. Στη σύγχρονη ιστορία, η πρώτη επιστημονική εργασία έγινε το 1870 από τον Γάλλο ιατρό Chassagne στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Έκτοτε έγιναν ορισμένες προσπάθειες κυρίως από φυσικοθεραπευτές και ιατρούς, αλλά αυτός που κατηγοριοποίησε τη θεραπευτική ιππασία και έθεσε τις επιστημονικές βάσεις, ήταν ο Γερμανός Heipertz (1977). Από τότε, σε πολλές χώρες υπάρχουν ομάδες θεραπευτικής ιππασίας, που αποτελούνται από εξειδικευμένους επιστήμονες.

Γιατί το άλογο;

Το άλογο ως μέσο αποκατάστασης, μας δίνει ερεθίσματα έντονα, αλλά ρυθμικά και ελεγχόμενα. Μια σειρά φυσιολογικών προτύπων, που φθάνουν κατευθείαν στον εγκέφαλο, κάτι το οποίο απαιτεί η σύγχρονη αποκατάσταση και αναγκάζει τον ασθενή να ανταποκριθεί (καθοδηγούμενος από τους θεραπευτές), με όλο και περισσότερο φυσιολογικές ανταποκρίσεις. Τ

ην ίδια στιγμή οι ειδικοί θεραπευτές δημιουργούν ή εκμεταλλεύονται μια σειρά άλλων ερεθισμάτων, που έχουν σχέση με τις ασκήσεις που γίνονται, το περιβάλλον, την θεραπευτική ομάδα που συμμετέχει, (στην ομάδα μας εκτός από το άλογο, υπάρχουν δίπλα από το κάθε παιδί ή ενήλικα, και δύο ή τρεις, θεραπευτές), κτλ.

Ουσιαστικά πρόκειται για έναν βομβαρδισμό ερεθισμάτων, που με την βοήθεια των θεραπευτών αναλύονται και επεξεργάζονται από τον εγκέφαλο. Το άλογο είναι ένα σπουδαίο κίνητρο θεραπείας και ένα πολύ σημαντικό μέσο αποκατάστασης.

Ένα ακόμη στοιχείο είναι ότι τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες που συμμετέχουν, λόγω του χώρου (αρένα) και του μέσου (άλογο), που χρησιμοποιούμε δεν αντιμετωπίζουν τις συνεδρίες σαν θεραπεία και έτσι δεν υπάρχει ψυχολογική κούραση ή άρνηση, παρότι η ιππασία είναι μια έντονη θεραπευτική δραστηριότητα. Έτσι οι συνεδρίες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, γιατί εκτός από ένα εξαιρετικά καλό μέσο αποκατάστασης, παράλληλα, έχουμε και ένα ισχυρότατο κίνητρο.

Σε ποιες περιπτώσεις συνιστάται η Θεραπευτική Ιππασία;

Εφαρμόζεται:

• σε μια σειρά νευρολογικών βλαβών (εγκεφαλική παράλυση, μυική δυστροφία, δισχιδής ράχη, βλάβες νωτιαίου μυελού, σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλικό επεισόδιο, τύφλωση, κώφωση, κτλ.),
• σε ορθοπεδικές βλάβες (απουσία ή παραμόρφωση άκρων), σε διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές αλλά και
• δυσκολίες μάθησης (συνδρόμου Down, νοητική υστέρηση, αυτισμός, προβλήματα συμπεριφοράς, κτλ.

Ποια τα οφέλη της Θεραπευτικής Ιππασίας;

Τα οφέλη της είναι πολλά, πάντα ανάλογα με τις ανάγκες του πάσχοντα και τους στόχους που έχουμε θέσει. Αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά:

Προώθηση (όταν δεν υπάρχει), ή βελτίωση της βάδισης,

ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου (μείωση της σπαστικότητας, αύξηση του

τόνου στην υποτονία, ομαλοποίηση στις εναλλαγές τόνου),

βελτίωση της ισορροπίας,

βελτίωση της στάσης και του ελέγχου της κεφαλής,

αύξηση της συμμετρίας του σώματος,

αύξηση του εύρους της κίνησης,

βελτίωση συντονισμού,

εκπαίδευση λεπτής και αδρής κινητικότητας,

βελτίωση της προσοχής (μείωση της απόσπασης),

αύξηση της αντίληψης του σώματος,

βελτίωση της ικανότητας προσανατολισμού,

δραστηριοποίηση, εγρήγορση,

κοινωνικοποίηση, ανάπτυξη ή βελτίωση της επικοινωνίας,

δημιουργία πολυαισθητηριακού περιβάλλοντος,

αυτοπεποίθηση, οριοθέτηση, κτλ.

Από ποιους πρέπει να ασκείται η Θεραπευτική Ιππασία και η Ιπποθεραπεία;

Τα πρώτα χρόνια, συμμετείχαν εθελοντές. Τα τελευταία όμως χρόνια γίνεται κατανοητό ότι είναι μια θεραπεία αποκατάστασης αρκετά πολύπλοκη. Έτσι πρέπει να εφαρμόζεται μόνο από επιστήμονες όπως φυσικοθεραπευτές και εργοθεραπευτές, που είναι απαραίτητα, εξειδικευμένοι και κατάλληλα εκπαιδευμένοι. Στην περίπτωση αυτή τα αποτελέσματα είναι πραγματικά θεαματικά και οι συνεδρίες πραγματοποιούνται χωρίς κανέναν κίνδυνο.

Σε αρκετές μάλιστα χώρες, όπως ΗΠΑ (πολλές Πολιτείες), Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, κτλ., είναι κομμάτι της αποκατάστασης αναγνωρισμένο από το Εθνικό τους Σύστημα Υγείας. Έτσι οι συνεδρίες μέσω των Ασφαλιστικών τους Φορέων, συνταγογραφούνται κανονικά από τους ιατρούς και εφαρμόζονται από εξειδικευμένους, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγους, κτλ., και μόνο από αυτούς.

 

πηγή eethiie.gr