Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Εκστρατεία Ενημέρωσης της SAPT HELLAS

Η SAPT HELLAS μέσω του προγράμματος ''εκστρατεία ενημέρωσης''  πραγματοποιεί δωρεάν επισκέψεις σε σχολεία , με απώτερο σκοπό την μετάδοση γνώσεων στους μικρούς μαθητές και σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Εκστρατεία ενημέρωσης της SAPT HELLAS :
Είναι γεγονός ότι το “πρόβλημα” των αδέσποτων σκύλων στην Ελλάδα – που βέβαια δεν έχει δημιουργηθεί από τους σκύλους αλλά από εμάς τους ανθρώπους – έχει προσλάβει τεράστιες διαστάσεις. Εντός εισαγωγικών το “πρόβλημα”, καθώς οι αδέσποτοι σκύλοι αυτοί καθαυτοί δεν αποτελούν πρόβλημα. Πρόβλημα αποτελεί η κατάσταση στην οποία κυκλοφορούν ανάμεσά μας και η άγνοιά μας ως προς το πώς να τους συμπεριφερόμαστε. Είναι πια μέρος της καθημερινότητάς μας, τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά μας συγχρόνως: αδύναμοι, ανεπιθύμητοι, πεινασμένοι και χωρίς οικογένεια - και το παράδοξο εδώ - παρότι όντα από την φύση τους κοινωνικά και, εδώ και χιλιετίες, ανεκτίμητοι σύντροφοι.
Τα πολλά αξιόλογα φιλοζωικά σωματεία που λειτουργούν στην χώρα μας κάνουν ό,τι μπορούν, περισυλλέγοντας, περιθάλποντας, στειρώνοντας και βρίσκοντας οικογένειες σε πολλούς από τους υπάρχοντες αδέσποτους σκύλους. Όμως, αισθανθήκαμε ότι «κάτι» λείπει. Ίσως, λοιπόν, η λύση είναι μια πιο εμπεριστατωμένη προσπάθεια, με προοπτική για το μέλλον και με γνώμονα την παιδεία, διότι, η σημερινή πραγματικότητα παραμένει η ίδια εδώ και πολλά έτη και χαρακτηρίζεται από:
1.
την εγκατάλειψη σκύλων ως συνεχιζόμενη πρακτική από πάρα πολλούς συνανθρώπους μας.
2.
την παράλληλη ανεπάρκεια ελέγχου του πολλαπλασιασμού τους με στειρώσεις, με αποτέλεσμα την συνεχή αύξηση του αριθμού τους.
3.
το φαινόμενο των ημι-ιδιόκτητων σκύλων που κυκλοφορούν σε αγέλες έξω από κατοικίες, λειτουργώντας αμυντικά και φυλάσσοντας, όχι το σπίτι τους, αλλά ολόκληρους δρόμους, σε σχεδόν όλες τις γειτονιές όλης της Ελλάδας.
4.
την παραπάνω πραγματικότητα, συνδυασμένη με την άγνοιά μας για το πώς να συμπεριφερόμαστε σε αυτούς τους σκύλους ώστε να μην προκαλούμε -άθελά μας- την λεγόμενη "επιθετική" συμπεριφορά, η οποία στην ουσία είναι μια καλά συγκαλυμμένη άμυνα και, τέλος,
5.
το φαινόμενο του δεσποζόμενου σκύλου που όμως, λόγω του μεγάλου βαθμού άγνοιάς μας σε σχέση με το τι σημαίνει υπεύθυνη κηδεμονία σκύλου (και όχι απλή ιδιοκτησία σκύλου), είναι συνηθέστερα ένας σκύλος-αντικείμενο, παρατημένος σε μια βεράντα ή σε ένα κήπο δεμένος και μόνος, και με παντελή έλλειψη κοινωνικοποίησης (εδώ δημιουργείται και ένας φαύλος κύκλος του σκύλου που «χωρίς λόγο» δάγκωσε τον ιδιοκτήτη ή μέλος της οικογένειάς του με αποτέλεσμα να εγκαταλείπεται και αυτός στον δρόμο).
Και για τις όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, έρχονται τα φώτα της δημοσιότητας που προβάλουν την «επίθεση» σκύλου ή σκύλων σε ανθρώπους, χωρίς κανένα άλλο σχόλιο περί του «γιατί».

Αναγνωρίζοντας λοιπόν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή αδέσποτοι, ημι-ιδιόκτητοι και μη επαρκώς κοινωνικοποιημένοι δεσποζόμενοι σκύλοι υπάρχουν, ότι είναι πολλοί, και ότι εμείς οι Έλληνες στην πλειοψηφία μας δεν γνωρίζουμε πώς να τους συμπεριφερθούμε, καταρτίσανε το Πρόγραμμα «Εκστρατεία Ενημέρωσης» για να αναστρέψουνε και την σημερινή, αλλά κυριότερα, την αυριανή κατάσταση.
Το πρόγραμμα
Σκοπός του προγράμματος αυτού είναι η μετάδοση στα παιδιά βασικών γνώσεων που λείπουν ως επί το πλείστον από την Ελληνική Oικογένεια. Διενεργούνε απολύτως ΔΩΡΕΑΝ επισκέψεις* και ενημερώνουνε τα παιδιά με σκοπό να μην επαναλάβουν την τακτική των προγόνων τους, εξαιτίας της οποίας υπάρχουν σήμερα τόσοι αδέσποτοι σκύλοι. Επισκέπτονται λοιπόν δωρεάν παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, και «περνάνε» στα παιδιά σημαντικά μηνύματα όπως, τι σημαίνει υπεύθυνη ιδιοκτησία σκύλου (=κηδεμονία), ποιες είναι οι ανάγκες του σκύλου, πώς μπορούμε να γνωρίσουμε έναν αδέσποτο ή δεσποζόμενο σκύλο και να τον χαϊδέψουμε, τι πρέπει να προσέχουμε εάν ο σκύλος έχει κάποια δερματική πάθηση, πώς να μην προκαλούμε τα αμυντικά ένστικτα των σκύλων που συναντούμε στον δρόμο, ότι - ως υπεύθυνοι κηδεμόνες σκύλου - πρέπει να στειρώνουμε την σκυλίτσα μας αλλά και όταν πηγαίνουμε βόλτα τον σκύλο μας να συλλέγουμε τις ακαθαρσίες του, κλπ. Το περιεχόμενο της παρουσίασης αυτής (περίπου 15-20 λεπτά της ώρας) υπάρχει βήμα προς βήμα και στο ενημερωτικό φυλλάδιο που διανέμουνε σε όλα τα παιδιά.
Και, τότε, έρχεται η ώρα για το κλειδί των παρουσιάσεών  που είναι η -πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα- δύναμη του βιώματος, δηλαδή όχι μόνο μία προφορική γεμάτη οδηγίες παρουσίαση προς τα παιδιά, αλλά και πρακτική εφαρμογή των οδηγιών αυτών, μέσω πρακτικών παραδειγμάτων αλληλεπίδρασης των εθελοντών με τους σκύλους και στην συνέχεια, αλληλεπίδρασης των παιδιών με τους σκύλους που μας συνοδεύουν. Καλούνε λοιπόν τα παιδιά να μιμηθούν τον τρόπο τους με τους σκύλους και, καθ’ όλη τη διάρκεια της γνωριμίας τους, συνεχίζουνε την καθοδήγησή τους και απαντάνε στις ερωτήσεις τους.
Οι αντιδράσεις των παιδιών
Είναι αλήθεια ότι συναντάνε αρκετά παιδιά που φοβούνται να προσεγγίσουν και ακόμα περισσότερα που «ξέρουν» και έρχονται κοντά, αλλά η συμπεριφορά τους είναι εντελώς ακατάλληλη για την γνωριμία με οποιονδήποτε σκύλο. Τα πρώτα, δεν τα πιέζουνε ποτέ να προσεγγίσουν. Τα αφήνουνε να παρασυρθούν – και παρασύρονται - από το «πνεύμα της ομάδας» των συμμαθητών τους και να πάρουν την απόφαση να γνωρίσουν κάποιον ή όλους τους σκύλους μας. Τα δεύτερα, τα καθοδηγούνε προς την σωστή συμπεριφορά.
Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το τι γίνεται στα σχολεία που επισκέπτονται. Βλέπουνε την χαρά στα πρόσωπα των παιδιών όταν χαϊδεύουν με τον σωστό τρόπο πια τους σκύλους της Ομάδας Επισκέψεων, αλλά και των δασκάλων τους, που χαίρονται να βλέπουν τα παιδιά να ενημερώνονται, να έρχονται ένα βήμα πιο κοντά στην Φύση και συγχρόνως να περνούν καλά.
Για αυτούς, αποτελεί μεγάλη πρόκληση να μάθουνε στα παιδιά ότι όλοι οι σκύλοι δαγκώνουν αν προκληθούν (έμμεσα ή άμεσα) και να αντιστρέψουν το πνεύμα του «δολοφόνου σκύλου» που επικρατεί στην χώρα μας, χωρίς καμία προσπάθεια αιτιολόγησης της συμπεριφοράς του. Πιστεύουνε ότι είναι όχι μόνο πιο σωστό, αλλά και υποχρέωσή μας να φερόμαστε εμείς σωστά προς τους σκύλους και όχι να απαιτούμε την «καλή» τους συμπεριφορά, όταν όλα τα «επεισόδια» της ζωής τους διαδραματίζονται - προκειμένου για δεσποζόμενους σκύλους - σε μια … ταράτσα ή σε έναν κήπο και μάλιστα πολλές φορές δεμένοι, ή - προκειμένου για αδέσποτους - στο δρόμο, άσιτοι, ασθενείς και κακοποιημένοι ή κυνηγημένοι πολλές φορές από τον άνθρωπο.
Σίγουρα η ανταμοιβή όλων των εθελοντών της SAPT HELLAS,- το λέω γιατί ήμουν κι εγώ εθελόντρια- είναι το χαμόγελο των παιδιών.Παρατηρείς όλα αυτά τα παιδιά που έρχονται σ'επαφή με τους τετράποδους φίλους μας και καταλαβαίνεις πόσο χαίρονται να χαιδεύουν τους σκύλους, να παίζουν μαζί τους και να τους στέλνουν φιλάκια.Αυτή η βιωματική δραστηριότητα είναι για αυτά (είτε πρόκειται για παιδιά με ιδιαιτερότητες είτε όχι) κάτι το ξεχωριστό.Δεν είναι μια στείρα γνώση μέσα από ένα βιβλίο ή μια εικόνα , είναι ένα βίωμα , μια εμπειρία που τη ζουν.Κάποια απ'αυτά τα παιδιά έχουν κάποιο ζωάκι σπίτι τους και γνωρίζουν κάποια πράγματα γύρω απ'τη φροντίδα ενός ζώου , κάποια άλλα όμως δεν είχαν ποτέ ζωάκι και δεν είναι ενημερωμένα , μπορεί στην αρχή να φανούν κάπως διστακτικά όταν έρθουν σ'επαφή με τους σκύλους αλλά σιγά-σιγά εξοικειώνονται.
 
 
πηγή sapt.gr
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου